woensdag 30 mei 2012

De pixeldeken, WIP II

Ik laat jullie graag regelmatig iets zien dat ik heb gehaakt, maar als ik aan Grote Projecten werk, valt er vaak niet zo veel te showen tussendoor. Als het dan ook nog Geheime Projecten zijn, omdat ze kado gedaan worden bijvoorbeeld, wordt het helemaal lastig...

Maar hier en daar een wat cryptische hint is dan wel leuk!
Ik weet het, de draadjes zijn nog niet weggewerkt, en hij moet ook nog een klein beetje groeien, maar het begint nu toch echt een dekentje te worden, en ik ben er nu al weg van!



I like to crochet and show you my work. But with the Big Projects, there isn't much to show in between. When they are Secret Projects as well, it gets more complicated...
But a little hint now and then is always possible!


Have to weave in the ends and it has to grow a little more, but it is starting to look like a blanket, and I love it already!

maandag 28 mei 2012

Kanonskogels en afgehakte vingers

Het was hier rustig, maar ik zat niet stil hoor!
Ik was op piratenkamp.'Aaaaarrrh!' roepen, goud verstoppen (wat de kinderen dan vonden, en waarmee ze de vloek op moesten heffen), mijn groep aanmoedigen bij de afwasestafette, op tijd de batterijen vervangen van de pratende papegaai, en hier en daar een fles rum leegdrinken en een sabelgevechtje houden. Dat soort dingen. En koken, want ik was met meneer Snoeshaan samen de kookstaf. (nee, dat ben ik niet op die foto, dat is mijn piraten-alter-ego!)



We kookten het ruime sop met gebakken haaien (soep met croutons in haaienvorm), serveerde broodjes afgehakte vingers (knakworstjes in ketchup) en een feestmaal met papegaaienpoten (toen de batterijen echt leeg waren) en hingen elke dag een nieuw menu op.


We gingen garnalen vissen aan de kust, wat veel indruk maakte op de kinderen maar ook op mij, we vonden een joekel van een zeenaald (juist ja, google gerust even) en een flinke zeester, voelden aan een kwal en zagen hoe snel garnalen zichzelf ingraven om niet gezien te worden.


En natuurlijk stookten we een fikkie, en bakten we daarboven broodjes. Die waren vies, maar dat zei niemand hardop, want als je daar al die tijd aan die bamboestok hebt zitten draaien en al twee keer je hand hebt verbrandt, eet je dat gewoon op en smul je ervan.


Het was superleuk!
Tussendoor werkte ik nog wat aan mijn pixeldeken, die al aardig vorm krijgt en dat is maar goed ook, want mijn schoonzus krijgt namelijk ook aardig vorm... Daarover snel meer!



It has been a bit quiet here, but it was everything but quiet around me.
I was on a pirate-camp. Yelling 'Aaaaarrrrrh', drinking a bit of rum, giving the talking parrot new batteries when needed, and cooking a real pirate's meal.
We've had buns with chopped fingers (sausages in ketchup), sea-soup with baked sharks (croutons) and cannonbals in blood sause (little meatballs in tomatosause).
We went fishing on shrimps on the beach, wich was great fun, and had a big campfire where we baked bread. We had fun!
I worked on the pixelblanket a bit, it grows as does the belly of my sister in law. More about that soon!

Give away bij SidH!

Studio in de Haak heeft 150 likers op facebook en viert dat door twee zonnige sleutelhangers weg te geven!

Tomato, gemaakt door Yvette

Strawberry, gemaakt door Gerda

Ga snel even langs op https://www.facebook.com/POPPETJEdesign en doe mee!
En als je er dan toch bent, druk op die knop en like ons, zoals mijn collega zei "We're very likeable, you know ;)"



Jay! We've reached 150 likers on facebook and have a nice give away!
And when you're there, press that button and like us, we're very likeable, you know! ;)"

woensdag 9 mei 2012

Een hard werkende poes

Voor de Snoezepoes is elke dag een vrije dag.
Zijn personeel zet zijn eten voor hem neer, af en toe hebben ze wat aansporing nodig en moet hij zijn acteerkwaliteiten in de strijd gooien, maar hij hoeft verder niet hard te werken om zijn bestaan mogelijk te maken en te houden. Vind ik.
Hij is het daar niet helemaal mee eens. Hij begrijpt dat het handig is als de mensen hem leuk en lief vinden, want alleen zo kom je als kat aan snoepjes. Al dat geluier doet hij heus niet voor zichzelf, oh neeeee, hij doet dat om ons te laten zien hoe leuk en aardig en lief hij is, om zo zijn knuffeltjes en snoepjes te verdienen. Keihard werken is het.
En hij probeert nu ook zijn acteertalent uit om één van de menselijke personeelsleden voor de gek te houden; hij eet snel zijn bordje zachtvoer leeg, en zodra degene die hem dat gegeven heeft de ander even verlaat, slaat hij zijn slag. Kopjes, knuffeltjes, ontzettend schattige mauwtjes, wanneer het nodig is compleet met trillend kinnetje... Het leven van een poes gaat niet over rozen, want het krijgen van een tweede maaltje zachtvoer is nog niet gelukt. Hij gaat na zijn oefening brommend zijn harde brokjes eten.

Als het vrouwsmens vrij is, moet hij zijn best doen het personeel aan te sporen op tijd te beginnen. Want als meneer Snoeshaan het pand verlaat, hoort mevrouw Snoeshaan onder de douche te staan. Als dat niet het geval is, moet hij haar helemaal uit bed charmeren, en dat is heus niet zo eenvoudig als het klinkt. De vrouwsmens houdt namelijk erg van slapen...

De ingezette tactiek is eerst contact maken, aansluiting zoeken, meeslapen. Af en toe een beetje draaien, gapen, want het is niet de bedoeling dat ze de kans krijgt nog lang door te slapen, het is slechts een methode om haar vriendelijk te wekken.
En dan, als hij haar in the pocket heeft, voorzichtig een klagend geluid laten horen. Als ze daar sussend op reageert, dat luie vrouwsmens, dan kan er een schepje bovenop, en gaat ze hem aaien. Pas echt succesvol is het als je haar wakker gemauwd hebt en dan bovenaan de trap gaat zitten. Ze baalt dan dat de knuffelsessie al ten einde is. Trillend kinnetje erbij is succes verzekerd, en zo heb je niet veel meer dan een half uur later dan normaal toch je lekkere brokjes.
Dan kun je het vrouwsmens daarna beter even met rust laten, want als ze dan eenmaal op de bank zit, vroeger dan gepland, begint vaak wel te dagen dat ze er weer in is getrapt...
Met open ogen...



Our cat is a great actor, and works hard. All those cuddly moments are well timed to get his beloved soft food, twice a day. When I have a day off, he needs to put much work into getting his soft food in time. First, he joins me in bed, but soon, he'll wake me by cuddling and as soon as I enjoy that, he start to complain. Lightly at first, but eventually he leaves the warm bed and starts asking for his food a bit louder, until I get up and feed him... It is a hard life, being a cat. But it's not easy being the owner as well. I sat on the couch way earlyer than I wanted to...

zondag 6 mei 2012

Vrijheid en uitslag give away

Wij vierden dit jaar de vrijheid op het bevrijdingsfestival in Utrecht.
Het was koud, maar gelukkig was er goede muziek en dansten we onszelf warm!

Vandaag waren er drie katers aanwezig in huize Snoeshaan, waardoor we rustig aan deden. Ik haakte wat, maakte een header (met blaadjes!), deed een dutje... en vergat bijna de give away!
Maar op de valreep van 6 mei is daar dan de uitslag. Meneer Snoeshaan mocht assisteren door twee keer een getal onder de negen te noemen, want voor beide pakketjes waren er negen reacties...

Pakketje 1
Kookboekje met geborduurde afbeeldingen
Decoreerboekje
Houten letterbakbeestjes

Gaat naar de achtste reactie, en die was van Mariël!



Pakketje 2
Kussensloop geel-oranje retrobloemetjes
Stukjes panterstof
Een retro-applicatie 

Gaat naar de derde reactie, en die was van Joanna!




Gefeliciteerd dames, mail even je contactgegevens zodat jullie pakketjes op de post kunnen!



We had a lot of fun on the bevrijdingsfestival (libertyfestival) in Utrecht. It was cold, but we just kept dancing and stayed warm that way.
Today, we have a hangover and relax. I almost forgot the give away, but just in time mister Snoeshaan helped me to pick two winners; Mariël won the first package and Joanna won the second!

zaterdag 5 mei 2012

De pixeldeken, WIP

Ik liet jullie op Koninginnedag al zien dat ik weer een haakwerkje begonnen ben.
Het ene kraamkadootje is nog niet ingepakt of ik zit het volgende alweer te maken, er is een heuse babyboom gaande in mijn omgeving!
Dit kadootje is wel heel speciaal, want ik maak een dekentje voor mijn schoonzus, die over een paar weken haar eerste kindje krijgt. Het wordt het eerste kindje in mijn fijne schoonfamilie, wat heel bijzonder is voor ons allemaal, zeker omdat ze een vervelende tijd achter de rug had en deze verrassing enorm welkom is. Redenen te over om samen de stad in te gaan, ontzettend lekker te lunchen en de mooiste lamswollen garens te kopen die we vinden konden, in heerlijke kleurtjes.


We besloten dat het een pixeldeken gaat worden, met lekker willekeurig geplaatste zeshoeken in tien verschillende kleuren. Het is dan vaak even zoeken naar een bevredigend patroon, maar als ik het eenmaal heb,  kan ik er ook echt heel gelukkig mee zijn...


Een eerste begin is gemaakt, en een stapeltje nieuwe zeshoeken om verder uit te bouwen ligt al klaar.
Het is een heerlijk werkje, ik geniet van het haken, maar ook van het zoeken naar een goede compositie, het verschuiven van de kleuren tot ik tevreden ben, de groei van het dekentje en het idee dat er binnenkort een kersvers neefje onder komt te liggen!




I've showed you my new crochet-project on queensday.
It is a birthgift again, and a special one again! My sister-in-law is having her first baby.
We went to buy the most beautiful and soft lambswool we could find, in the finest colours, and decided to make a pixelblanket with 10 different colours and in a random pattern. 
The first bit of blanket is starting to show, and there is a pile of new blocks waiting to be connected.
I absolutely adore this project, the crochet is relaxing and playing with colours and composition makes me so cheerful, and so does the idea of a little nephew under it!

donderdag 3 mei 2012

Bloesem en veldbloemen

Ik heb het lentegevoel te pakken hoor!
Na de eendjes die ik eerder voorbij zag komen, liep ik nu tegen een prachtig uitbundig bloeiende kersenboom aan, en tussen de veldbloemen door. 


Ik krijg zin om te picknicken, in een tent te slapen, te wandelen door het bos, en de zeelucht te ruiken.
Zin in het buitenleven, een Belgisch biertje met kaasplankje op het terras, op blote voeten in het gras, haken in bikini, dutjes in de zon, de BBQ op ons kleine dakterrasje, pootjebaden in de Lek, de lucht van zonnebrand en de eerste witte streepjes over bruine schouders ontdekken...
Zin in de zomer!

Vergeet niet mee te doen met mijn retro boekjes en stofjes give away!
6 mei trek ik twee winnaars!



 
I am enjoying spring to the fullest, and start dreaming of a hot summer!
I want to go picknick, smell the sea, walk bearfoot, nap in the sun, BBQ, the smell of sunscreen, white marks on brown shoulders... 
So looking forward to summer!

Don't forget to enter my retro books and fabric give away!
I will pick two winners on may 6th

woensdag 2 mei 2012

Schattige kleine baby-eendjes!

Gisteren ben ik maar wat eerder van werk vertrokken, ik had nog wat overuren en dermate veel moeite met het openhouden van de ogen dat het mijn concentratie nou niet bepaald ten goede kwam...
Ik hees mezelf de trein in en kwam er na vertrek achter dat mijn sleutelbos niet in mijn tas zat. Hij lag nog op mijn bureau... 
Het was slechter gesteld met de concentratie dan gedacht, maar gelukkig zat mijn huissleutel nog los in mijn zak, die had ik op Koninginnedag van de grote bos gehaald, dus ik kon gewoon naar huis en deed dat dan maar. Mijn fietssleutel lag ook nog op mijn bureau, dus ik was genoodzaakt te wandelen. Hoewel de zon scheen, werd ik niet blij van de gedachte, ik wilde zo snel mogelijk in een hoekje van mijn bank hangen om nog eventjes een klein slaapje te doen voordat meneer Snoeshaan thuis zou komen.
Vijf minuten later was ik blij dat ik mijn sleutels vergeten was, want waar ik al weken even snel de plomp in kijk als ik langs fiets, had ik nog geen baby-eendjes gevonden. 


En wat is nou een lente zonder van die schattige donsjes in het water? 
Dit jaar wil het toch al niet zo vlotten met het lentegevoel, ik ben druk en als ik vrij ben, regent het vaker dan dat de zon schijnt... 
Maar na een prachtige Koninginnedag werd ik vandaag zomaar getrakteerd op  zeven prachtige, kleine baby-eendjes, in de zon (en dat is maar goed ook, want ook mijn paraplu lag nog op mijn werk...)

Moedereend kreeg me in het vizier en riep haar kroost bijeen, stuurde ze druk kwakend voor haar uit, weg van die verstrooide mevrouw Snoeshaan die al glimlachend foto's zat te maken op haar hurken. Diezelfde verstrooide mevrouw Snoeshaan was toch blij dat die sleutels nog op haar bureau liggen, want misschien had ik ze niet gezien als ik langs was gefietst, en dan had ik deze overdosis van schattigheid zomaar gemist.

Een heerlijk lentegevoel was het resultaat, en het voornemen weer vaker te wandelen in plaats van te fietsen.
Het is per slot van rekening een prima route, zo onder dat jonge groene blad door!
En alsnog... een heel noodzakelijk en heel fijn slaapje. 
Ik kan er weer tegen.





Yesterday, I was to tired to keep my eyes open, and therefor I left the office early.
Queensday was great, but it took it's toll and I dragged myself to the trains to go home. When the train just left, I realised that I forgot my keys... Luckily, I had disconnected my home-key from te rest the day before, so I could enter my house and decided not to go back for the rest.
Then I realised that the key to my bike was also still on my desk, so I had to walk home. I wanted to get home as soon as possible for a little nap, but the sun was shining (lucky again, I forgot my umbrella too) and then I came across the cutest little ducks, that brightened up the whole day. I hadn't seen those little cuties yet, and if I had been cycling I'd probably missed them.
A great spring-feeling came over me, and I decided to take a walk more often. It is a good route, under the bright green leaves...
I decided to take the oh-so-needed nap too, and now, I feel much better and am so looking forward to summer!